Uitspraakdatum

31-05-2021

ECLI

ECLI:NL:TADRARL:2021:105

Zaaknummer

21-257

Inhoudsindicatie

Dekenbezwaar. De raad verklaart het dekenbezwaar gegrond. De raad overweegt dat verweerster stelselmatig niet reageert op berichten en verzoeken van cliënten, andere advocaten en de deken. Verweerster heeft de raad er niet van kunnen overtuigen dat zij dit patroon zal doorbreken en dezelfde fouten, waardoor cliënten zich verlaten kunnen voelen en waarmee hen schade wordt toegebracht, niet weer zal maken. Verweerster handelt in vele zaken niet met de zorgvuldigheid die van een advocaat mag worden verwacht. Verweerster weet dit niet ten positieve te veranderen. Verweerster loopt weg voor moeilijke situaties. Coaching is eerder ingezet, en het opnieuw inzetten daarvan wordt door verweerster niet opportuun geacht. Gelet op het herhaalde tekortschieten van verweerster in diverse zaken gedurende meerdere jaren, is de raad van oordeel dat coaching niet voldoende zal helpen.  De raad is daarom van oordeel dat het niet verantwoord is dat verweerster nog langer als advocaat werkzaam is. Gelet op de ernst van het aan verweerster verweten handelen, gezien in het perspectief van het tuchtrechtelijk verleden van verweerster, is de maatregel van schrapping van het tableau daarom passend en geboden.

Uitspraak

Beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Arnhem-Leeuwarden van 31 mei 2021

in de zaak 21-257/AL/GLD/D

naar aanleiding van het dekenbezwaar van:

deken

over

verweerster

1    VERLOOP VAN DE PROCEDURE

1.1    Bij brief van 12 maart 2021, met bijlagen, door de raad op 12 maart 2021 ontvangen, heeft de deken een dekenbezwaar ingediend jegens verweerster. 

1.2    Het dekenbezwaar is behandeld ter zitting van de raad van 29 maart 2021 in aanwezigheid van verweerster en de deken. Van de behandeling is proces-verbaal opgemaakt.

1.3    De raad heeft kennisgenomen van het in 1.1 genoemde klachtdossier en van de op de inventarislijst genoemde bijlagen 1 tot en met 4. Voorts heeft de raad kennisgenomen van het verweerschrift van verweerster van 23 maart 2021, de e-mail van de deken met bijlagen van 25 maart 2021 en de e-mail van verweerster met bijlagen van 26 maart 2021.

2    FEITEN

2.1    Voor de beoordeling van het dekenbezwaar gaat de raad, gelet op het klachtdossier en de op de zitting afgelegde verklaring, uit van de volgende feiten.

Eerdere beslissingen van de Raad van Discipline

2.2    Bij onherroepelijke beslissing van 11 februari 2019 (18-440/AL/GLD/D) heeft de Raad van Discipline een dekenbezwaar over verweerster - inhoudende dat verweerster ondanks herhaaldelijk rappel niet (inhoudelijk) heeft gereageerd in het onderzoek naar de klachten van klagers in twee klachtzaken - gegrond verklaard, verweerster een voorwaardelijke schorsing voor de duur van zestien weken (met bijzondere voorwaarde) opgelegd en daarbij het volgende overwogen:

Naar het oordeel van de raad is het in het belang van alle betrokken partijen, maar vooral van verweerster zelf, dat getracht wordt een positieve verandering aan te brengen in het gedrag van verweerster ten aanzien van haar praktijkvoering, zoals de voortgang van en communicatie in haar dossiers. De raad gaat ervan uit dat verweerster in staat is om te leren dat zij zich niet moet verstoppen als het haar teveel wordt en dat zij tijdig hulp in roept van anderen ter voorkoming van een herhaling van het negeren van dossiers en (contactverzoeken van) cliënten en de deken. Verweerster heeft ter zitting van de raad zelf ook verklaard in te zien dat er iets moet veranderen aan haar gedrag (waarbij zij volgens eigen zeggen al op de goede weg is) en dat zij bereid is zich te laten begeleiden door een coach.

(…)

De raad acht het opportuun om aan verweerster een voorwaardelijke schorsing op te leggen van 16 weken met als bijzondere voorwaarde begeleiding door een coach. Naar het oordeel van de raad is mr. [B.] geschikt om verweerster te begeleiden.”

2.3    Bij onherroepelijke beslissing van 11 februari 2019 (19-012/AL/GLD/D) heeft de Raad van Discipline een dekenbezwaar over verweerster - inhoudende dat verweerster zich niet heeft gedragen zoals een goed advocaat betaamt door ondanks herhaald rappel in het tuchtrechtelijk onderzoek van de klacht van P. niet de gevraagde inlichtingen aan de deken te verschaffen - gegrond verklaard, verweerster een berisping opgelegd en daarbij het volgende overwogen:

2.4    Bij onherroepelijke beslissing van 1 april 2019 (19-011/AL/GLD) heeft de Raad van Discipline een klacht over verweerster - onder meer inhoudende dat verweerster klager niet (tijdig) heeft geïnformeerd over het verloop van de procedure in hoger beroep en dat verweerster is tekort geschoten in de communicatie waardoor klager haar nooit telefonisch kon bereiken - deels gegrond verklaard, verweerster een voorwaardelijke schorsing voor de duur van vier weken opgelegd en daarbij het volgende overwogen:

2.5    Bij onherroepelijke beslissing van 11 februari 2019 (18-576/AL/GLD) heeft de Raad van Discipline een klacht over verweerster - inhoudende dat verweerster niet tijdig en frequent genoeg met klagers heeft gecommuniceerd en verweerster een bezwaartermijn heeft laten verstrijken zonder klagers op de hoogte te stellen van deze termijn - in beide onderdelen gegrond verklaard, verweerster een voorwaardelijke schorsing voor de duur van vier weken opgelegd en daarbij het volgende overwogen:

De raad acht de maatregel van vier weken voorwaardelijke schorsing in de uitoefening van de praktijk passend en geboden. Bij het bepalen van deze maatregel heeft de raad laten meewegen dat het dekenbezwaar in de zaak 18-440 bij beslissing van 11 februari 2019 eveneens gegrond is en dat in die zaak een zwaardere maatregel wordt opgelegd.”

2.6    Op 15 april 2019 heeft een van dezelfde klagers als in de zaak met zaaknummer 18.576/AL/GLD wederom een klacht tegen verweerster ingediend. Die klacht zag onder meer op de onbereikbaarheid van verweerster. 

De zaak [K.]

2.7    Bij onherroepelijke beslissing van 11 februari 2019 (18-575/AL/GLD) heeft de Raad van Discipline een klacht van [K.] over verweerster - inhoudende dat zij niet voortvarend heeft gehandeld, niet gereageerd heeft op verzoeken van of namens klager om contact op te nemen en klager niet op de hoogte heeft gehouden van de ontwikkelingen in zijn zaak - in alle onderdelen gegrond verklaard, verweerster een voorwaardelijke schorsing voor de duur van vier weken opgelegd en daarbij het volgende overwogen:

(…)

Klager heeft onder meer ter zitting verklaard dat de hele kwestie voor klager emotioneel, financieel en sociaal gezien zeer belastend is geweest en dat zijn leven en dat van zijn zoon volledig op z’n kop heeft gestaan. Klager heeft steeds het volste vertrouwen in verweerster gehad. Zijn loyaliteit aan verweerster en de omstandigheid dat klager zelf niet sterk genoeg (meer) was om nog achter verweerster en zijn zaak aan te gaan enerzijds en het stilzwijgen van verweerster anderzijds hebben ertoe geleid dat klager al 12 jaar wacht op actie in zijn zaak. Het was de taak van verweerster om de belangen van klager te behartigen en, als zij hiertoe om welke reden ook, niet (meer) in staat was, de zaak tijdig aan een andere advocaat over te dragen zodat de zaak van klager voortvarend opgepakt zou worden. In plaats daarvan heeft verweerster zich jarenlang stil gehouden en klager en zijn belangen volledig genegeerd. Zelfs na indiening van de klacht door klager heeft verweerster zich in een volledig stilzwijgen gehuld en ook niet gereageerd op verzoeken van de deken om een reactie. Dit alles is onacceptabel en advocaatonwaardig en de raad rekent dit verweerster zeer ernstig aan.”

2.8    [K.] heeft na deze beslissing van de raad mr. [G.], advocaat te Arnhem, benaderd om de door verweerster veroorzaakte schade op haar te verhalen.

2.9    Mr. [G.] heeft in 2019 per e-mail contact gehad met verweerster met als doel om, namens [K.], een minnelijke regeling te treffen met verweerster. 

2.10    Bij e-mail van 17 juli 2019 aan verweerster heeft mr. [G.] gereageerd op een voorstel van verweerster. In dat voorstel heeft verweerster onder andere gesteld dat haar beroepsaansprakelijkheidsverzekering geen dekking verleent voor de door [K.] geleden schade. Mr. [G.] heeft in de e-mail van 17 juli 2019 een tegenvoorstel gedaan.

2.11    Bij e-mail van 14 augustus 2019 aan verweerster heeft mr. [G.] om een reactie gevraagd op zijn e-mail van 17 juli 2019. Bij e-mail van 10 september 2019 heeft mr. [G.] weer een herinnering verzonden aan verweerster.

2.12    Bij e-mail van 10 september 2019 aan mr. [G.] is verweerster ingegaan op zijn voorstel van 17 juli 2019. Ze heeft aangegeven dat ze akkoord wil gaan met het voorgestelde bedrag, maar vraagt of het bedrag in termijnen kan worden betaald. Verweerster stelt zich op het standpunt dat ze niet over voldoende middelen beschikt om het bedrag in één keer te kunnen voldoen.

2.13    Bij e-mail van 11 september 2019 aan verweerster heeft mr. [G.] gevraagd om een nadere onderbouwing van haar standpunt, voordat hij in kan stemmen met haar voorwaarden. Hij heeft onder andere gevraagd om een bericht van de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar toe te zenden waaruit blijkt dat deze zich op het standpunt stelt dat de zaak te laat is gemeld en dat de aansprakelijkheidszaak daarom niet onder de dekking van de polis valt.

2.14    Bij e-mail van 17 september 2019 heeft verweerster gereageerd op de e-mail van

mr. [G.]. In haar e-mail heeft zij meegedeeld dat ze de gevraagde stukken zal opvragen bij de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar. Daarnaast heeft ze bericht dat haar voorstel van 10 september 2019 nog twee weken blijft staan.

2.15    Bij e-mail van 1 oktober 2019 aan mr. [G.] heeft verweerster de termijn verlengd met veertien dagen en heeft ze meegedeeld dat ze van de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar nog niets had vernomen.

2.16    Bij e-mail van 1 oktober 2019 aan verweerster heeft mr. [G.] aangegeven dat hij eerst de reactie van de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar af wil wachten voordat hij akkoord kan gaan met haar voorstel.

2.17    Op 1 en 14 oktober 2019, 4 november 2019, 23 december 2019, 23 januari 2020 en 20 mei 2020 heeft mr. [G.] rappellen aan verweerster gezonden, waarbij hij haar nogmaals heeft gevraagd om hem te informeren of zij inmiddels een reactie had ontvangen van de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar.

2.18    Bij e-mail van 8 juni 2020 heeft [K.] contact opgenomen met de deken omdat mr. [G.] al acht maanden geen contact meer kreeg met verweerster.

2.19    Op 1 februari 2021 heeft [K.] opnieuw contact opgenomen met de deken. Mr. [G.] zou tot op heden geen enkele reactie hebben ontvangen van verweerster op zijn herhaaldelijk gestelde vraag.

2.20    Bij e-mail van 9 maart 2021 heeft mr. [G.] verweerster laten weten dat zijn cliënt bereid is om na betaling van € 7.500 finale kwijting aan verweerster te verlenen. Dit bedrag is op 21 maart 2021 door verweerster betaald.

De zaak [U.]

2.21    Bij webformulier van 22 juli 2020 heeft [U.] een klacht ingediend over verweerster, zijn toenmalige advocaat.

2.22    De klacht ziet op het optreden van verweerster in een strafrechtelijke procedure die eind 2019 begon te spelen. In deze strafzaak speelde onder meer dat [U.] was aangehouden door de politie. Bij de aanhouding is bloed afgenomen bij [U.].

2.23    In januari 2020 heeft [U.] via WhatsApp de uitslag van zijn bloedonderzoek naar verweerster gezonden. Op 31 januari 2020 heeft [U.] het volgende bericht naar verweerster gezonden: “Hallo?”. Op 21 februari 2020 om 11:38 uur heeft [U.] het volgende bericht aan verweerster gezonden: “Goedemorgen met [U.] hier. Ik heb niets meer van u vernomen over mijn zaak wat nog loopt?”.

2.24    Op 27 februari 2020 om 12:23 uur heeft [U.] het volgende bericht aan verweerster gezonden: “Hallo, ik heb gisteren niets meer van u vernomen?”

2.25    Verweerster heeft op geen van de WhatsApp-berichten gereageerd. 

De zaak [W.] / mr. [N.]

2.26    De heer [W.] werd in een echtscheidingsprocedure bijgestaan door verweerster. Die zaak is overgenomen door mr. [N.].

2.27    Bij e-mail van 2 juli 2020 heeft mr. [N.] verweerster verzocht om hem het dossier toe te zenden en om hem nadere informatie te verstrekken over de zaak. Hierop is door verweerster niet gereageerd. 

2.28    Op 13 en 29 juli 2020 heeft mr. [N.] wederom e-mailberichten aan verweerster gestuurd. Op 17, 20 en 27 juli 2020 heeft mr. [N.] telefonisch contact proberen te krijgen met verweerster en haar voicemail ingesproken en haar verzocht om hem terug te bellen. Verweerster heeft op geen van deze e-mails en terugbelverzoeken gereageerd. 

2.29    Bij e-mail van 29 juli 2020 heeft mr. [N.] wederom verzocht om het dossier en om de informatie.

2.30    Bij e-mail van 31 juli 2020 heeft verweerster aan mr. [N.] toegezegd om het dossier toe te zenden.

2.31    Op 3 augustus 2020 heeft mr. [N.] een deel van het dossier van verweerster ontvangen.

2.32    Bij e-mails van 4 augustus en 31 augustus 2020 heeft mr. [N.] verzocht om haar ook de rest van het dossier toe zenden en om aan te geven wat de stand van zaken is in deze zaak. 

2.33    Bij e-mail van 10 september 2020 heeft verweerster aangegeven dat er niet meer stukken zijn.

2.34    Bij aangetekende brief van 1 oktober 2020 aan verweerster heeft mr. [N.] verweerster aansprakelijk gesteld voor haar handelen en nalaten in de zaak van de heer [W.]. Zo zou verweerster hebben nagelaten verweer te voeren tegen de zelfstandige tegenverzoeken van de wederpartij van de heer [W.] en zou zij nagelaten hebben hoger beroep in te stellen. Daarnaast zou verweerster bepaalde (belangrijke) correspondentie niet hebben doorgezonden aan de heer [W.]. Mr. [N.] heeft haar brief afgesloten met het verzoek om alle dossier stukken binnen twee dagen aan haar toe te zenden. Voorts is verweerster verzocht en voor zover nodig rechtens nodig gesommeerd om haar aansprakelijkheid ter zake te erkennen en de kwestie te melden bij haar beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar, waarvan mr. [N.] een bevestiging wenste te ontvangen.

2.35    Bij e-mail van 23 oktober 2020 heeft mr. [N.] verweerster een rappel gestuurd.

2.36    Op zowel de aangetekende brief van 1 oktober 2020 als de e-mail van 23 oktober 2020 heeft verweerster niet gereageerd.

2.37    Op 11 maart 2021 heeft mr. [N.] telefonisch contact opgenomen met de deken voor overleg. Een stafjurist van het bureau van de orde van advocaten heeft vervolgens contact opgenomen met verweerster. Verweerster heeft tijdens dat telefoongesprek aangegeven dat de kwestie haar niet bekend voorkwam en dat de stafjurist aan mr. [N.] mocht doorgeven dat zij alles nog een keer mocht e-mailen en dat verweerster het vervolgens zou oppakken.

Andere signalen

2.38    De deken heeft aangegeven dat hij, behalve de bovengenoemde zaken, nog twee signalen over verweerster heeft ontvangen.

2.39    Bij e-mailbericht van 30 januari 2019 heeft de heer [L.] aan de deken laten weten dat zij in een echtscheidingszaak wordt bijgestaan door verweerster en dat zij sinds november 2018 niet meer heeft gereageerd op telefoon- en e-mailberichten.

2.40    Bij e-mailbericht van 1 februari 2020 heeft mevrouw [B.] aan de deken laten weten dat zij sinds juli 2019 door verweerster wordt bijgestaan, maar dat verweerster nog niets heeft gedaan.

3    DEKENBEZWAAR

Het dekenbezwaar houdt, zakelijk weergegeven, in dat verweerster zich niet heeft gedragen als een goed advocaat betaamt door:

a)    ondanks herhaald rappel niet te reageren op de e-mailberichten van de advocaat van [K.], over een periode van meer dan 16 maanden;

b)    geen contact op te nemen met [U.] naar aanleiding van zijn WhatsApp-berichten van 31 januari, 21 februari en 27 februari 2020. [U.] wist hierdoor niet wat de stand van zaken was in zijn zaak;

c)    ondanks herhaald rappel niet te reageren op de berichten van mr. [N.].

4    VERWEER

4.1    Verweerster heeft tegen het dekenbezwaar onder meer het volgende aangevoerd.

4.2    Het gaat goed met het kantoor van verweerster. Zij heeft twee studenten die voor haar werken en die haar goed ondersteunen en de meeste van haar cliënten zijn erg tevreden. Zij heeft met regelmaat contact met haar coach. Verweerster is een heel ander persoon dan ten tijde van de tuchtzaken die hebben geleid tot de beslissingen in 2019. Het gaat nu een stuk beter. Een aantal keer is er inderdaad iets niet goed gegaan, maar lang niet zo vaak als in die periode.

4.3    Verweerster heeft onderhandeld met [K.] maar zij konden lange tijd niet tot overeenstemming komen. Deze zaak is echter nu uit de wereld.

4.4    De heer [U.] heeft terecht gesteld dat verweerster niet heeft gereageerd. Hij heeft echter een heleboel argumenten aangevoerd die kant noch wal raakten. Zij heeft in de klachtzaak een verweer gestuurd, waarop zij niets heeft gehoord. Ook heeft zij niet doorgekregen dat deze klacht is ingetrokken.

4.5    In de zaak [W.] is verweerster in overleg met mr. [N.] en haar verzekeringsmaatschappij.

5    BEOORDELING

5.1    De raad hanteert hierbij als uitgangspunt dat de tuchtrechter mede tot taak heeft de kwaliteit van de dienstverlening te beoordelen indien daarover wordt geklaagd. Bij deze beoordeling geldt dat de tuchtrechter rekening houdt met de vrijheid die de advocaat heeft met betrekking tot de wijze waarop hij een zaak behandelt en met de keuzes waar de advocaat bij de behandeling van de zaak voor kan komen te staan. De vrijheid die de advocaat heeft met betrekking tot de wijze waarop hij een zaak behandelt en de keuzes waar hij voor kan komen te staan zijn niet onbeperkt, maar worden begrensd door de eisen die aan de advocaat als opdrachtnemer in de uitvoering van datgene wat binnen de beroepsgroep als professionele standaard geldt. Die professionele standaard veronderstelt een handelen met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht (HvD 5 februari 2018 ECLI:NL:TAHVD:2018:32).

Daarbij wordt opgemerkt dat binnen de beroepsgroep wat betreft de vaktechnische kwaliteit geen sprake is van breed gedragen, schriftelijk vastgelegde professionele standaarden. De raad toetst daarom of verweerster heeft gehandeld met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijke handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht (HvD 3 april 2020, ECLI:NL:TAHVD:2020:80).

Ad onderdeel a)

5.2    In de klachtzaak van [K.] heeft de raad bij beslissing van 11 februari 2019 geoordeeld dat verweerster niet voortvarend heeft gehandeld, niet gereageerd heeft op verzoeken van of namens klager om contact op te nemen en klager niet op de hoogte heeft gehouden van de ontwikkelingen in zijn zaak. Het onderhavige onderdeel van het dekenbezwaar betreft de wijze waarop verweerster is omgegaan met de afwikkeling van deze fouten. De raad stelt vast dat verweerster na de beslissing van de raad inzake [K.] gedurende een lange periode wederom onbereikbaar is geweest voor (de advocaat van) [K.]. Zij heeft gedurende een periode van ruim zestien maanden op vele e-mails van de advocaat van [K.] niet gereageerd.  Verweerster heeft pas gereageerd nadat de deken - op verzoek van [K.] - verweerster hiertoe had bewogen.

5.3    De raad acht de wijze waarop verweerster de gevolgen van haar tuchtrechtelijk verwijtbare handelen heeft geregeld, of beter gezegd heeft nagelaten te regelen, in strijd met het in artikel 46 e.v. van de Advocatenwet geregelde tuchtrecht dat beoogt een behoorlijke beroepsuitoefening te waarborgen. In het geval een advocaat fouten maakt, is het van het grootste belang voor het vertrouwen in zowel de individuele advocaat als de advocatuur in zijn geheel dat de advocaat een adequate oplossing zoekt voor het regelen van de gevolgen van die fout. Dat is niet anders als de advocaat, wellicht op goede gronden, de gestelde schade betwist. De wijze waarop verweerster in de afwikkeling van de door haar gemaakte fout heeft gehandeld, door vele malen in het geheel niet te reageren op verzoeken van de advocaat van haar voormalige cliënt, heeft ertoe geleid dat de afwikkeling van de vaststelling van aansprakelijkheid en schade is vertraagd en haar voormalige cliënt langer dan nodig in onzekerheid heeft gezeten. Van gronden die verweersters nalaten rechtvaardigen, is de raad niet gebleken. De raad komt tot de conclusie dat verweerster jegens haar voormalige cliënt ernstig in haar zorgplicht is tekortgeschoten en daarmee niet heeft gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt. De raad zal dit onderdeel van het dekenbezwaar gegrond verklaren.

Ad onderdeel b)

5.4    In deze zaak was de cliënt van verweerster door de politie aangehouden. Deze cliënt had verweerster gedurende een langere periode meerdere WhatsApp-berichten gestuurd met vragen over de stand van zaken van zijn strafzaak. Verweerster heeft op geen van die WhatsApp-berichten gereageerd. Ook is niet gebleken dat verweerster haar cliënt op een ander wijze op de hoogte heeft gehouden. Verweerster heeft erkend dat zij niet heeft gereageerd. Ook met betrekking tot dit onderdeel heeft zij niet kunnen uitleggen waarom zij niet heeft gereageerd.

5.5    De  raad is van oordeel dat verweerster niet heeft gehandeld met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijke handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht. De raad neemt bij dit oordeel in het bijzonder in aanmerking dat haar cliënt zich in een kwetsbare positie bevond en de politie hem voor informatie naar zijn advocaat verwees. De raad zal dit onderdeel ook gegrond verklaren.

Ad onderdeel c)

5.6    Dit klachtonderdeel is vergelijkbaar met klachtonderdeel a). Ook in deze zaak heeft een voormalig cliënt aangevoerd dat verweerster fouten in haar zaak heeft gemaakt. De huidige advocaat heeft verweerster in verschillende e-mails en een aangetekende brief verzocht om hem het dossier toe te zenden. Verweerster heeft daarop niet gereageerd. Ook in deze zaak is verweerster pas in actie gekomen na tussenkomst van de deken.

5.7    De wijze waarop verweerster in de afwikkeling van de gestelde fouten heeft gehandeld, heeft er toe geleid dat de afwikkeling van de vaststelling van aansprakelijkheid en schade is vertraagd en haar voormalige cliënt langer dan nodig in onzekerheid heeft gezeten. Van gronden die verweersters nalaten rechtvaardigen, is de raad niet gebleken. De raad komt tot de conclusie dat verweerster jegens klaagster ernstig in haar zorgplicht is tekortgeschoten en daarmee niet heeft gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt. De raad zal dit onderdeel van het dekenbezwaar gegrond verklaren.

6    MAATREGEL

6.1    Zoals hiervoor is overwogen, is verweerster in verschillende zaken ernstig tekortgeschoten in haar zorgplicht en heeft zij daarmee niet gehandeld met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag verwacht.

6.2    De aard en de ernst van deze feiten rechtvaardigen zonder meer een zeer zware maatregel. Dit geldt temeer vanwege het reeds besproken tuchtrechtelijk verleden van verweerster. De raad heeft bij vier beslissingen in 2019 verweerster een voorwaardelijke schorsing opgelegd. In één van die beslissingen heeft de raad overwogen dat het (niet) handelen van verweerster zo ernstig was dat indien verweerster niet ter zitting was verschenen de oplegging van een schrapping passend en geboden zou zijn geweest. In die beslissing heeft de raad verweerster nog een (laatste) kans gegeven om zichzelf te verbeteren en om orde op zaken te stellen en haar praktijk op alle fronten naar behoren uit te (gaan) oefenen.

6.3    De raad stelt vast dat verweerster na die beslissingen wederom tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld, zowel in de zaken die hebben geleid tot de beslissingen in 2019, als in nieuwe zaken. Het handelen en nalaten in de nieuwe zaken is vergelijkbaar met het handelen en nalaten in de oude zaken.

6.4    Verweerster heeft betoogd dat zij een aantal fouten heeft gemaakt, maar dat zij op dit moment - met behulp van haar coach en haar medewerkers op kantoor - haar zaken veel beter op orde heeft dan eerder, en dat de meeste zaken wel goed gaan. De door verweerster genoemde omstandigheden op grond waarvan het thans beter zou gaan, zijn dezelfde als die zij ook naar voren heeft gebracht in de tuchtzaken van 2019. Gelet op de gegrond verklaarde onderdelen blijkt echter niet dat deze omstandigheden ertoe hebben geleid dat verweerster haar praktijk naar behoren is gaan uitoefenen. Verweerster heeft niet kunnen uitleggen wat de reden of de aanleiding is geweest voor haar nalaten en handelen in de onderhavige zaken. Ook heeft zij onvoldoende kunnen aangeven wat zij doet om te voorkomen dat zij vergelijkbare fouten wederom zal maken.

6.5    Verweerster reageert stelselmatig niet op berichten en verzoeken van cliënten, andere advocaten en de deken. Gelet op het voorgaande heeft verweerster de raad er niet van kunnen overtuigen dat zij dit patroon zal doorbreken en dezelfde fouten, waardoor cliënten zich verlaten kunnen voelen en waarmee hen schade wordt toegebracht, niet weer zal maken. Verweerster handelt in vele zaken niet met de zorgvuldigheid die van een advocaat mag worden verwacht. Verweerster weet dit niet ten positieve te veranderen. Verweerster loopt weg voor moeilijke situaties. Coaching is eerder ingezet, en het opnieuw inzetten daarvan wordt door verweerster niet opportuun geacht. Gelet op het herhaalde tekortschieten van verweerster in diverse zaken gedurende meerdere jaren, is de raad van oordeel dat coaching niet voldoende zal helpen.  De raad is daarom van oordeel dat het niet verantwoord is dat verweerster nog langer als advocaat werkzaam is. Gelet op de ernst van het aan verweerster verweten handelen, gezien in het perspectief van het tuchtrechtelijk verleden van verweerster, is de maatregel van schrapping van het tableau daarom passend en geboden.

7    KOSTENVEROORDELING

7.1    Nu de raad een maatregel oplegt, zal de raad verweerster op grond van artikel 48ac lid 1 Advocatenwet veroordelen in de volgende proceskosten:

a)    € 750,- kosten van de Nederlandse Orde van Advocaten en

b)    € 500,- kosten van de Staat.

7.2    Verweerster moet het bedrag van € 1.250,- (het totaal van de in 7.1 onder a en b genoemde kosten) binnen vier weken nadat deze beslissing onherroepelijk is geworden, overmaken naar rekeningnummer lBAN: NL85 lNGB 0000 079000, BIC: INGBNL2A, Nederlandse Orde van Advocaten, Den Haag, onder vermelding van “kostenveroordeling raad van discipline" en het zaaknummer 21-157/AL/OV/D.

BESLISSING

De raad van discipline:

-    verklaart het dekenbezwaar gegrond;

-    legt aan verweerster de maatregel van schrapping op, ingaande op de tweede werkdag na het onherroepelijk worden van deze beslissing;

-    veroordeelt verweerster tot betaling van de proceskosten van € 1.250,- aan de Nederlandse Orde van Advocaten, op de manier en binnen de termijn als hiervóór bepaald in 7.2.

Aldus beslist door  mr. J.R. Veerman, voorzitter, mrs. E.J.C. de Jong, J.J.W. Lamme, K.F. Leenhouts en H.H. Tan, leden, bijgestaan door mr. W.B. Kok als griffier en uitgesproken in het openbaar op 31 mei 2021.

Griffier                                                             Voorzitter

Verzonden d.d. 31 mei 2021