Uitspraakdatum

25-01-2010

ECLI

ECLI:NL:TADRSHE:2010:YA0367

Zaaknummer

M 111 - 2009

Inhoudsindicatie

Inhoudsindicatie

De tuchtrechter heeft geen bevoegdheid declaratiegeschillen te beslechten. De tuchtrechter waakt slechts tegen excessief declareren. Hiervan is niet gebleken.

Civiele kwesties dienen aan de civiele rechter te worden voorgelegd.

Klacht ongegrond

Uitspraak

M111-2009

BESLISSING

van de raad van discipline in het ressort ’s-Hertogenbosch op 7 december 2009 inzake de klacht van

 “klager”,

tegen:

 “verweerders”.

____________________________________________________________________

Het verloop van de klachtprocedure

Bij schrijven van 28 mei 2009 heeft de deken van de orde van advocaten in het arrondissement te Maastricht de stukken in bovengemelde klachtzaak aan de raad doen toekomen, deze stukken zijn vermeld in voormelde brief.

De mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden op 7 december 2009 waarvoor partijen werden opgeroepen bij brief van de griffier van 19 oktober 2009, waarbij aan hen werd medegedeeld dat de stukken ter inzage zouden liggen tot 23 november 2009 ten kantore van de griffier. De deken werd van de mondelinge behandeling op de hoogte gesteld. Bij de mondelinge behandeling waren klager met diens gemachtigde en verweerders aanwezig.

Vaststelling van de feiten voor zover voor de klachtprocedure van belang .

Verweerders hebben in een aantal zaken als advocaten van de diverse B.V.’s van klager opgetreden. Klager heeft bij brief van 9 augustus 2008 een klacht ingediend tegen verweerders. Bij brief van 4 mei 2009 heeft de deken zijn dekenstandpunt aan partijen kenbaar gemaakt. Klager heeft op 13 mei 2009 de deken van de orde van advocaten in het arrondissement Maastricht verzocht het dossier door te zenden aan de raad van discipline.

Inhoud van de klacht

1.      Verweerders hebben in strijd met gemaakte afspraken volgens een tarief van € 225,00 per uur gedeclareerd.

2.      De facturen zijn niet inzichtelijk.

3.      Verweerders houden klager privé aansprakelijk voor schulden, die door een besloten vennootschap zijn aangegaan.

4.      Verweerders hebben beslag gelegd op bouwgrond, waarvan klager privé eigenaar is.

5.      Verweerders hebben facturen verzonden, waarvoor nauwelijks is gewerkt.

6.      Verweerders hebben een factuur verzonden van ongeveer € 10.000,00, terwijl het belang slechts € 2000,00 bedroeg, terwijl nooit vooraf een kostenindicatie is gegeven.

Standpunt van klager

Klager stelt er bezwaar tegen te hebben gemaakt dat er een hoger uurtarief werd gehanteerd terwijl volgens hem gewerkt zou worden met een lager tarief overeenkomend met het tarief van het vorige kantoor van verweerder sub 2. Dit bezwaar heeft hij niet op schrift gesteld maar heeft hij mondeling gedaan. Klager benadrukt dat het zijn vennootschappen zijn geweest die de opdrachten aan het kantoor van verweerders hebben verstrekt. Klager merkt op dat hij vooral voorschotnota’s toegestuurd heeft gekregen die niet gespecificeerd zijn. Op een ontvangen specificatie trof hij 4 uur à € 225,-- aan, voor kopieerwerkzaamheden. Klager betwist dat verweerders met hem de sterke en de zwakke kanten van de zaak hebben besproken. Klager zou een zaak die € 10.000,-- kost en waarvan het belang € 2.000,-- was, niet hebben doorgezet als verweerders hem daarop tevoren zouden hebben gewezen. Klager merkt tot slot op dat verweerders nooit hebben aangegeven hoeveel kosten met een zaak gemoeid zouden zijn.

Standpunt van verweerders

Klachtonderdeel 1: verweerders merken op dat slechts ten aanzien van één bepaald dossier (.../...) een uurtarief van € 150,-- is gehanteerd. Voor de overige zaken is gedeclareerd tegen een hoger tarief. Vanwege de langdurige relatie tussen verweerder sub 2 en klager heeft het kantoor van verweerders de afspraken niet op papier vastgelegd. De overgelegde opdrachtbevestiging van 22 oktober 2007 heeft enkel betrekking op een hoger beroepsprocedure in een belastingzaak. Deze opdrachtbevestiging vermeldt een uurtarief van € 225,--.

Klachtonderdeel 2: verweerders leggen een factuur over waaruit de opbouw ervan blijkt. Voorts wijzen verweerders erop dat indien op de factuur iets niet duidelijk zou zijn de cliënt gebruik kan maken van een interne klachtprocedure.

Klachtonderdeel 3: verweerders merken op dat zij ervan zijn uitgegaan dat er opdrachten zijn gegeven door klager in privé en namens de B.V.’s, wetende dat de B.V.’s niet konden betalen. Verweerder sub 1 heeft bij zijn reactie van 27 november 2008 een afschrift overgelegd van een ondertekende machtiging.

Klachtonderdeel 4: verweerders merken op dat zij van de deken toestemming hebben gekregen voor het leggen van conservatoir beslag.

Klachtonderdeel 5: verweerders merken op dat klager aan iedere factuur kan zien welke werkzaamheden zijn verricht en hoeveel tijd zij daarvoor in rekening hebben gebracht. Tevens merken verweerders op dat klager niet heeft aangegeven op welke onderdelen hij het wel eens is. Verweerders herhalen dat onduidelijkheden op een factuur binnen een redelijke termijn kunnen worden voorgelegd. Volgens verweerders kan juist uit de voorschotnota’s worden afgeleid wat de te verwachten werkzaamheden zijn in een periode. Voorts merken verweerders op dat met klager gesprekken zijn gevoerd over de betalingen en bij die gelegenheid ook afspraken zijn gemaakt over de betalingen. Volgens verweerder is het klager die zich vervolgens niet aan de afspraken heeft gehouden.

Klachtonderdeel 6: over dit onderdeel merken verweerders op dat klager niet aangeeft welk dossier hij bedoelt. Verweerders veronderstellen dat hier gedoeld wordt op een zaak die voor klager principieel was. Verweerders zijn voorts van mening dat, als de cliënt met grote regelmaat facturen ontvangt en voor hem duidelijk is dat de kosten/baten buitenproportioneel zijn of worden, de cliënt zijn opdracht dan dient te heroverwegen. Verweerders verklaren dat met klager alle kansen zijn doorgenomen. Dat er geen raming van de kosten is gemaakt is volgens verweerders logisch omdat de omvang van de problematiek van de zaken van klager dusdanig was dat geen inschatting mogelijk was. Dat is ook de reden waarom er op regelmatige basis is gefactureerd. Verweerders wijzen erop dat in documenten die hun kantoor aan haar cliënten pleegt te verstrekken en welke kennelijk ook aan klager zijn verstrekt, cliënt wordt gemaand om geen verplichtingen aan te gaan die hij of zij niet kan dragen. Het is aan de cliënt zelf om aan de advocaat mede te delen wanneer het omslagmoment is bereid om niet in de financiële problemen te geraken. Klager heeft nooit geklaagd zodat de wanbetaling voor zijn rekening dient te komen.

Beoordeling van de klacht

Met betrekking tot de klachtonderdelen die zich richten tegen het declaratiegedrag van verweerders, merkt de raad op dat de tuchtrechter niet de bevoegdheid heeft om declaratiegeschillen te beslechten. De raad waakt slechts tegen excessief declareren. Hiervan is, ondanks de stellingen van klager, niet gebleken. De feitelijke grondslag van deze onderdelen van de klacht is niet komen vast te staan.

Met betrekking tot de overige klachtonderdelen, merkt de raad op dat het tuchtrecht niet gaat over civiele geschillen. Het is niet de taak van de tuchtrechter om daarover een oordeel te geven, daartoe moet men zich tot de civiele rechter wenden zoals in onderhavig geval ook is geschied. Een en ander klemt temeer nu in onderhavige procedure door klager niet of onvoldoende is gesteld dat verweerders tuchtrechtelijk verwijtbaar hebben gehandeld. Het had op de weg van klager gelegen om een en ander met feiten nader te onderbouwen.

Aangaande de stelling dat enkel de B.V.’s van klager opdracht hadden gegeven aan het kantoor van verweerders merkt de raad op dat dit eveneens een kwestie is die in beginsel door de civiele rechter zal moeten worden beoordeeld. De raad voegt hieraan toe, dat klager ter onderbouwing van dit onderdeel van de klacht evenmin feiten of omstandigheden heeft gesteld, waaruit enige tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen door verweerders is gebleken. Een en ander klemt temeer nu verweerders hiertegen inhoudelijk verweer hebben gevoerd.

Aldus acht de raad de klacht in al haar onderdelen ongegrond.

Beslissing

De raad verklaart de klacht in al haar onderdelen ongegrond.

Aldus gegeven en in het openbaar uitgesproken door: mr. J.P.M. van der Ham, voorzitter, mrs. I.E.M. Sutorius, R.F.L.M. van Dooren, L.J.M. Luchtman, E.P.C.M. Teeuwen, leden, op: 25 januari 2010

mr. P. Beens, plaatsvervangend griffier            mr. J.P.M. van der Ham, voorzitter                 

Verzonden op: 26 januari 2010

Van deze beslissing kan binnen 30 dagen na verzending van het afschrift hoger beroep worden ingesteld bij het Hof van Discipline.

De eerste dag van de termijn van 30 dagen is de dag volgend op de dag van de verzending van het afschrift. Uiterlijk op de dertigste dag dient Uw appèlmemorie in het bezit te zijn van de griffier van het Hof van Discipline. Het gaat mitsdien niet om tijdige verzending van de appèlmemorie, maar om tijdige ontvangst door de griffier van het Hof van Discipline. U dient er rekening mee te houden dat verlenging van deze termijn niet tot de mogelijkheden behoort. Beroep dient te worden ingesteld door middel van een memorie, waarin de gronden van het beroep zijn vermeld en van een motivering zijn voorzien.

De memorie dient in zevenvoud te worden ingediend en vergezeld te zijn van zes kopieën van de beslissing waartegen beroep wordt ingesteld.

De appèlmemorie kan op de volgende wijzen worden ingediend bij het Hof van Discipline:

Per post.

Het postadres van de griffie van het Hof van Discipline is: postbus 132, 4840 AC Prinsenbeek.

Bezorging.

De griffie is gevestigd aan het adres Markt 44, 4841 AC te Prinsenbeek. Bezorging kan uitsluitend plaatsvinden op de gebruikelijke werkdagen tijdens de gebruikelijke kantooruren.

Per fax.

Het faxnummer van het Hof van Discipline is : 076 – 5484608.

Tegelijkertijd met de indiening per fax dienen de originele stukken per post te worden toegezonden aan de griffie van het Hof in het vereiste aantal.

Voor het inwinnen van informatie : het telefoonnummer van het Hof van Discipline is : 076 - 5484607.