Uitspraakdatum

20-09-2010

ECLI

ECLI:NL:TADRARN:2010:YA1113

Zaaknummer

10-132

Inhoudsindicatie

Verwijt dat advocaat het vonnis voor de tweede keer aan klager heeft laten betekenen waardoor hij stress heeft gekregen en zijn privacy is geschonden, gaat niet op. Opvolgend advocaat was er niet mee bekend dat zijn voorgangster het vonnis reeds aan klager had laten betekenen. Kosten tweede betekening niet voor rekening klager gekomen.Klacht kennelijk ongegrond.

Uitspraak

 10-132

 BESLISSING VAN DE VOORZITTER VAN DE RAAD VAN DISCIPLINE IN HET RECHTSGEBIED VAN HET GERECHTSHOF TE ARNHEM

klager

wonende te [woonplaats]

tegen: verweerder

advocaat te [plaats]

1.

Bij e-mailbericht van 21 april 2010 heeft klager een klacht over verweerder ingediend bij de deken van de orde van advocaten in het arrondissement Almelo. Op verzoek van de deken heeft mr. J. van der Hel, waarnemend deken, de klacht onderzocht. Nadat gebleken was dat een schikking niet kon worden getroffen, heeft Van der Hel bij brief van 8 september 2010, ontvangen op 10 september 2010, de klacht alsmede het klachtdossier ter kennis van de raad van discipline gebracht.

2.

De voorzitter is van oordeel dat op deze klacht conform artikel 46g lid 1van de Advocatenwet bij voorzittersbeslissing behoort te worden beslist.

3.

Klager verwijt verweerder dat hij het vonnis van [….] 2009 ten onrechte voor de tweede maal aan hem heeft laten betekenen.

4.

De voorzitter gaat uit van de volgende gegevens:

Klager is gehuwd geweest.

Zijn toenmalige echtgenote heeft een boedelscheidingsprocedure tegen klager

aanhangig gemaakt.

Bij vonnis van [….] 2009 van de rechtbank te [plaats] is onder meer de woning, die klager en zijn ex-echtgenote in eigendom toebehoorde, met de hypothecaire geldlening en de aan de lening gekoppelde levensverzekering aan klager toebedeeld.

De ex-echtgenote van klager werd in deze procedure bijgestaan door een kantoorgenote van verweerder. Omdat zij een dienstbetrekking buiten de advocatuur heeft aanvaard, heeft verweerder de behandeling van de zaak van haar overgenomen.

Op [….] 2009 is het vonnis van [….] 2009 op verzoek van de kantoorgenote van verweerder aan klager betekend. De kosten van het exploot bedragen € 82,75.

Op [….] 2010 is het vonnis van [….] 2009 nogmaals aan klager betekend. Ditmaal op verzoek van verweerder. De kosten van dit exploot bedragen € 84,63.

Klager heeft hoger beroep aangetekend tegen het vonnis van [….] 2009. Dit loopt nog.

5.

Klager heeft ter toelichting van zijn klacht het volgende aangevoerd:

Verweerder heeft ten onrechte opdracht gegeven het vonnis van [….] 2009 voor de tweede keer aan hem te laten betekenen. Hij had zijn dossiers beter behoren te bestuderen.

Door het voor de tweede keer betekenen van het vonnis aan hem is hij onnodig op kosten gejaagd, heeft hij stress ervaren en is hem psychisch letsel toegebracht.

Zijn privacy is geschonden. Twee deurwaarderskantoren beschikken nu over het vonnis van [….] 2009 waarin een aantal bankrekeningnummers en saldi van hem en/of zijn toenmalige echtgenote worden genoemd. Verweerder had dit dienen te voorkomen.

Verweerder heeft in strijd met gedragsregel 23 gehandeld in welke gedragsregel is bepaald dat de advocaat is gehouden tot nauwgezetheid en zorgvuldigheid in financiële aangelegenheden en dat de advocaat het maken van onnodige kosten behoort te vermijden en dat dit evenzeer geldt tegenover de wederpartij.

Verweerder had zijn excuses aan hem moeten aanbieden. Dit heeft hij niet gedaan.

6.

Verweerder heeft het volgende tot zijn verweer aangevoerd:

Toen hij namens zijn cliënte opdracht gaf tot betekening van het vonnis van [….] 2009 was het hem niet bekend dat het vonnis reeds op verzoek van zijn voormalig kantoorgenote was betekend op [….] 2009. Het betreffende exploot heeft hij niet in het lijvige dossier aangetroffen.

Doordat klager hem een kopie van het exploot van betekening van [….] 2009 heeft toegestuurd is hij op de hoogte gekomen van deze betekening.

Hij heeft met de deurwaarder afgesproken dat de kosten van de tweede betekening niet op klager zullen worden verhaald.

7.

De voorzitter beoordeelt de klacht als volgt:

Klager verwijt verweerder dat hij het vonnis van de rechtbank te [plaats] van [….] 2009 voor de tweede maal aan hem heeft laten betekenen.

Verweerder heeft aangevoerd dat het hem niet bekend was dat het vonnis eerder in opdracht van zijn toenmalige kantoorgenote aan klager is betekend.

Klager heeft daar tegen ingebracht dat verweerder zijn dossiers beter had moeten bestuderen. Echter niet is vast komen te staan dat het eerste exploot van betekening zich in de dossiers van verweerder bevindt en dat hij daarom op de hoogte had kunnen zijn van de eerste betekening.

Doordat verweerder met de deurwaarder heeft afgesproken dat de kosten van de tweede betekening niet op klager zullen worden verhaald is er geen sprake van dat verweerder klager onnodig op kosten heeft gejaagd.

Klager heeft gesteld dat hij stress heeft ondervonden van de tweede betekening en dat hem daardoor psychisch letsel is toegebracht.

De voorzitter acht het aannemelijk dat de scheidingsperikelen veel stress bij klager teweeg hebben gebracht en nog immer brengen. Dat de tweede betekening tot een aanzienlijke verhoging van de stress en psychisch letsel bij klager heeft geleid heeft hij onvoldoende met concrete feiten en omstandigheden onderbouwd en is daarom niet vast komen te staan.

Schending van de privacy is inherent aan het voeren van een boedelscheidingsprocedure en de advocaat van de ex-echtgenote van klager was ingevolge het vonnis van [….] 2009 verplicht tot betekening van het vonnis over te gaan.

Omdat het verweerder niet bekend was dat zijn voorgangster het vonnis reeds aan klager had laten betekenen en hij er voor heeft zorg gedragen dat klager de kosten van de tweede betekening niet hoeft te betalen is het verwijt dat het vonnis voor de twee keer aan klager is betekend, ook al leverde dat een extra schending van de privacy van klager op, kennelijk ongegrond.

HET VOORGAANDE LEIDT TOT DE VOLGENDE BESLISSING:

De klacht van klager tegen verweerder is kennelijk ongegrond.

Deze beslissing is gegeven op 20 september 2010 door mr. M.F.J.N. van Osch, voorzitter van de raad van discipline in het rechtsgebied van het gerechtshof te Arnhem, en in afschrift verzonden 24 september 2010.

mr. M.F.J.N. van Osch

voorzitter