Het hof vernietigt de beslissing van de raad en verklaart de klacht ongegrond. Het grootste deel van het (forse) verschil tussen de inschatting door verweerder van de proceskosten en de daadwerkelijke proceskostenveroordeling is ontstaan doordat het gerechtshof in de stukken een vermeerdering van eis heeft gelezen die verweerder niet beoogd heeft in te stellen en waarmee verweerder dus ook geen rekening heeft hoeven houden. Verweerder heeft zich wel met één liquidatiepunt vergist, maar dat valt binnen de marge van een redelijke inschatting en is niet tuchtrechtelijk verwijtbaar.