Een advocaat in familiekwesties moet in het algemeen waken voor onnodige polarisatie tussen de ex-echtelieden. Voorts mag van de advocaat een bepaalde mate van terughoudendheid worden verwacht, juist omdat ook andere belangen dan de belangen van partijen in de procedures een grote rol kunnen spelen, met name belangen van de kinderen. In dat licht bezien kan de voorzitter enig begrip opbrengen dat klager de wijze waarop verweerster namens zijn ex-partner de door haar cliënte gewenste aanpassing van de zorgregeling heeft gepresenteerd als intimiderend heeft ervaren. Daar staat echter tegenover dat 1) verweerster uiteen heeft gezet dat er met hulp van eigen raadgevers daadwerkelijk aanvullende afspraken over de omgang tussen klager en de kinderen waren gemaakt die door de kinderen waren geaccordeerd, 2) door klager niet wordt ontkend dat er over aanpassing van de zorgverdeling is gesproken en 3) uit de toelichting van klager op de klacht blijkt dat hij ook er ook zelf rekening mee hield dat de aanvulling tot stand was gekomen. Klacht kennelijk ongegrond.