Telefonisch contact ook niet toegestaan

Het hof kent, tegenover verweerders ontkenning, beslissende betekenis toe aan de twee ter zitting onder ede afgelegde verklaringen. Deze – met elkaar overeenstemmende – verklaringen houden in dat verweerder op 20 oktober 2010 rechtstreeks telefonisch contact heeft opgenomen met het kantoor van klaagster met het verzoek aan één van de ambtenaren van klaagster om direct te komen naar het adres waar verweerders cliënt woonde en waar verweerders cliënt en verweerder zich op dat moment bevonden. Van toestemming aan verweerder van klaagsters raadsman om met zijn cliënte rechtstreeks contact op te nemen, is aan het hof niet gebleken.