Communicatie per sms

Vast staat dat verweerder bij (standaard)brief van 1 april 2011 aan klager heeft bevestigd dat hij de opdracht van klager had aanvaard om klager “te adviseren en rechtsbijstand te verlenen”, maar een inhoudelijke bevestiging van de inhoud en de aard van de zaak waarvoor klager om rechtsbijstand had verzocht en van de voorgenomen aanpak door verweerder ontbreekt. Daardoor kon bij klager misverstand ontstaan over de vraag of verweerder had toegezegd voor klager een procedure te gaan voeren. In beginsel kan belangrijke informatie door de advocaat ook per sms aan zijn cliënt worden bevestigd, maar daarvoor is in elk geval vereist dat de cliënt met deze wijze van communiceren vooraf akkoord is gegaan en die akkoordverklaring schriftelijk is bevestigd. Een bevestiging van een dergelijke akkoordverklaring ontbreekt in dit geval. Verweerder heeft naar eigen zeggen dit niet anders dan telefonisch met klager afgesproken; dat is echter ontoereikend en het wordt door klager betwist. Verweerder heeft ook geen schriftelijke weergave, in de zin van door klager en het hof op verschillende momenten en steeds opnieuw te raadplegen documenten, van zijn sms berichten overgelegd. Uit de sms-berichten die hij ter zitting op zijn telefoon aan het hof heeft getoond viel niet af te leiden dat hij klager een verslag van zijn contacten met de verhuurder heeft gegeven met de conclusie dat een procedure niet zinvol zou zijn, noch dat hij klager daarin over het aflopen van de beroepstermijn heeft geïnformeerd. In dit geval heeft verweerder dus belangrijke informatie ook per sms niet aan zijn cliënt bevestigd.