Verzuimen tijdig cassatie in te stellen

Het hof overweegt als volgt. Verweerder heeft een ernstige beroepsfout gemaakt. In zijn pleidooi voor het hof heeft hij gesteld dat hij het beroep in cassatie heeft geschreven op donderdagmiddag 3 december 2009, de dag waarop de termijn verstreek en waarop hij pas het verzoek kreeg voor klager beroep in cassatie in te stellen. ’s avonds om ongeveer 18.50 uur had hij de tekst gereed. Vervolgens is hij gaan eten en na terugkeer op kantoor is hij vergeten het beroepschrift in te dienen. Hij wijst erop dat klager geen kosten in rekening zijn gebracht en dat 88 tot 92% van de cassatieberoepen wordt verworpen. Wat daarvan zij, verweerder heeft de zaak van klager aangenomen en had ervoor dienen zorg te dragen dat hij de cassatieschriftuur tijdig indiende. De reden waarom hij dat uiteindelijk niet heeft gedaan doet niet ter zake. Het had vervolgens op zijn weg gelegen klager onmiddellijk nadat hij zijn beroepsfout ontdekte dat niet alleen te melden, maar ook duidelijk te zijn over de kansen in cassatie en de gevolgen daarvan voor klager, hetgeen verweerder heeft nagelaten. Door het beroep in cassatie toch in te dienen, heeft hij klager in de waan gelaten dat zijn cassatieschriftuur wellicht toch inhoudelijk in behandeling zou worden genomen, hetgeen een behoorlijk en zorgvuldig handelend advocaat niet betaamt. Evenmin past het een zorgvuldig advocaat om te weigeren na een zodanige beroepsfout de zaak te melden bij zijn verzekeraar, nadat de cliënt hem aansprakelijk heeft gesteld. De stelling van verweerder dat klager in een procedure dient te bewijzen dat de cassatieprocedure een redelijke kans van slagen zou hebben gehad mag procesrechtelijk juist zijn, dat neemt niet weg dat die reactie van verweerder het gevoel van klager bevestigt dat verweerder koud en onverschillig tegenover hem stond en staat en dat zijn houding niet getuigt van enige empathie met de cliënt.