De klacht betreft de berekening van een bonusfee, die de advocaat met zijn cliënt had afgesproken. De advocaat zou een bepaald percentage ontvangen van het bedrag dat in een door hem behandelde zaak aan de client zou worden uitgekeerd. De raad overweegt dat noch van de juistheid van de uitleg van klaagster noch van de juistheid van de uitleg van verweerder is gebleken en dat de tuchtrechtelijke procedure geen ruimte laat om nader tussen partijen vast te stellen wat tussen hen rechtens is omtrent de bonusfee-afspraak. Daartoe is een civielrechtelijk geding de geëigende weg. Klacht ongegrond.