Klacht tegen eigen advocaat. Klaagster beklaagt zich erover dat een aan haar toekomende schadevergoeding afkomstig van de Staat niet zoals was afgesproken rechtstreeks aan haar is uitbetaald maar in plaats daarvan op de derdengeldenrekening van verweerder terecht is gekomen en dat verweerder meer uren aan de zaak heeft besteed dan hij had begroot. De raad overweegt dat niet is gebleken dat verweerder de Staat heeft verzocht om de vergoeding op de derdenrekening van zijn kantoor te betalen, zodat er van moet worden uitgegaan dat dit op initiatief van de Staat is gebeurd en dat een prognose geen garantie geeft dat de werkelijke kosten daarbinnen blijven. Een prognose kan te voorzichting of niet reëel blijken te zijn. Bovendien staat vast dat verweerder meer werkzaamheden heeft moeten verrichten dan waarmee bij de prognose rekening kon worden gehouden. Klachten ongegrond.