Verweerster heeft volgens klager opdracht gegeven aan de deurwaarder om aan klager een bevel tot betaling uit te brengen voor achterstallige alimentatie terwijl verweerster wist dat die alimentatie al betaald was. De raad heeft niet kunnen vast stellen of die opdracht door verweerster of haar cliënte, de ex-echtgenote van klager, persoonlijk is gegeven. Maar al had verweerster die opdracht gegeven dan was dat niet tuchtrechtelijk verwijtbaar omdat vast staat dat er op dat moment nog geen overeenstemming was over het punt of die alimentatie daadwerkelijk betaald was. Bovendien zijn er geen inningsmaatregelen genomen en heeft klager niet aangetoond schade te hebben geleden door het uitbrengen van het betalingsbevel. De klacht is ongegrond.