Het niet verschijnen van klager ter zitting leidt in deze niet tot niet-ontvankelijkheid. Het betreft het handelen van verweerder die niet de advocaat van klager is, maar van een ander bij wiens (straf)zaak klager als derde betrokken is. Maatstaf. De raad is van oordeel dat niet gebleken is dat verweerder de grenzen van de hem toekomende vrijheid jegens klager, die een getuige was in het strafproces tegen zijn cliënt, heeft overschreden. Verweerder mocht op de strafzitting de persoon van klager, met zijn volledige naam, noemen en om diens verhoor als getuige verzoeken. Verweerder heeft voldoende aangetoond dat hij de gewraakte uitlatingen tijdens de zitting heeft gebaseerd op de door zijn cliënt verstrekte informatie maar ook op diverse (door hem omschreven)  aanwijzingen van derden. Klacht ongegrond.