Faillissement en psychische problemen geen grond voor verschoning

Klager heeft aangevoerd dat zich in dit geval bijzondere omstandigheden hebben voorgedaan die de lange termijn gelegen tussen de feiten en omstandigheden waarover wordt geklaagd en het moment waarop de klacht is ingediend rechtvaardigen en dat daarvoor de rechtszekerheid ten gunste van de advocaat moet wijken. Klager beroept zich in dat kader op het feit dat hij ondanks de inspanningen van zijn latere advocaat uiteindelijk persoonlijk failliet is gegaan, wat gedurende langere tijd psychische problemen en een gebrek aan inzicht in zijn situatie heeft veroorzaakt en verder met zich bracht dat hij door financiële nood geen toegang had tot rechtsbijstand. In het kader van het herstel van klager ontstond ook inzicht in de situatie en heeft klager zich nog eens zorgvuldig in het dossier verdiept. Daarbij kwam dat klager moest constateren dat verweerder bij een comparitie op 22 november 2013 bleek op te treden als raadsman van de heer X. Het hof is met de raad van oordeel dat hetgeen klager heeft aangevoerd ter verschoning van de lange termijn niet voldoende is om die termijn te rechtvaardigen. Daartoe zijn de stellingen van klager onvoldoende onderbouwd.