Verweerder heeft de zaak zonder reden te lang laten liggen, is vervolgens een afspraak met klaagster en een toezegging in zijn brief aan de deken niet nagekomen, en heeft ten slotte op de valreep voor het verstrijken van de verjaringstermijn daadwerkelijk de cheques aan de buitenlandse advocaat van klaagster toegezonden, daarmee het risico op de koop toe nemend dat de mogelijkheid om de cheques bij een bank te verzilveren verloren zou gaan. Van verweerder had verwacht mogen worden dat hij, nadat hij zijn verzuim had opgemerkt, spoorslags de cheques naar het door klaagster gewenste adres had verzonden. Door dit na te laten, heeft verweerder jegens klaagster niet gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt.