De klacht heeft betrekking op het handelen van de eigen advocaat. Klaagster verwijt verweerster niet in het Engels te hebben willen communiceren. Ook verwijt zij verweerster geen beroep te hebben aangetekend tegen de beslissing van de Raad van State en de zitting bij de Raad van State niet te hebben bijgewoond.

Het is voor klaagster van het begin af aan duidelijk geweest dat verweerster niet in het Engels wilde communiceren. In de gesprekken met klaagster heeft verweerster zich bediend van een tolk. Wanneer het de voorkeur van klaagster had de communicatie in het Engels te laten verlopen, had het op de weg van klaagster gelegen een advocaat in te schakelen die daartoe wel bereid was.

Na het hoger beroep bij de Raad van State resteerden er geen reële beroepsmogelijkheden die door klaagster konden worden benut. Van verweerster kon dan ook niet worden verwacht dat zij (hoger) beroep aantekende tegen de beslissing van de Raad van State. De beslissing van verweerster om klaagster niet te vertegenwoordigen bij de zitting, was onder de gegeven omstandigheden niet onzorgvuldig.