Een advocaat heeft bij de behandeling van een zaak de leiding en dient vanuit zijn eigen verantwoordelijkheid te bepalen met welke aanpak de belangen van zijn cliënt het beste zijn gediend. Daarbij komt de advocaat een grote mate van vrijheid toe om de belangen van zijn cliënt te behartigen op een wijze die hem passend voorkomt.

Een advocaat is op grond van de gedragsregels verplicht te onderzoeken of een cliënt in aanmerking komt voor gefinancierde rechtsbijstand. Van deze handelwijze kan de advocaat in deze zaak geen tuchtrechtelijk verwijt worden gemaakt, zeker niet nu de advocaat in dat kader nog heeft aangevoerd dat het in haar praktijk vaker is voorgekomen dat cliënten in eerste instantie stelden niet voor een toevoeging in aanmerking te (willen) komen en dat achter bleek dat een toevoeging had kunnen worden afgegeven.